خسته بودیم و زخمی و بی تاب 

اوج بی رحمی زمستان بود 

روز آه بود و شب ها سوز

عمرِ دی ماه رو به پایان بود 

صبحِ یک جمعه بین اشک و دعا 

خبری تلخ از عراق رسید 

نیمه شبی در ضیافتی خونین

زائری از دمشق مهمان بود

روی زانوی سیّدالشّهدا 

داد آرام جان  ابومهدی